Zasady dotyczące funkcjonowania spółki
cywilnej zostały zawarte w art. 860-875 k.c. We wskazanych przepisach nie uregulowano
jednak w żaden sposób kwestii zmiany podmiotowej spółki cywilnej w zakresie
wstąpienia do niej nowego wspólnika poza możliwością wejścia do niej w ramach
dziedziczenia udziałów po zmarłym wspólniku.
Wobec powyższego ugruntowały się
dwa przeciwstawne poglądy:
a) konserwatywny – wstąpienie do
spółki cywilnej nowego wspólnika nie jest możliwe, a przejęcie przez niego
zobowiązań spółki może odbywać się jedynie przez rozwiązanie pierwotnej spółki
i zawiązanie nowej już z udziałem „wstępującego”;
b) elastyczny – nowy wspólnik może
wstąpić do spółki cywilnej bez konieczności rozwiązywania pierwotnej i zawiązywania
nowej spółki, o ile uzyska zgodę pozostałych wspólników i zostanie zmieniona
umowa spółki cywilnej.
W mojej opinii jedynie elastyczne
podejście do zmian podmiotowych spółki cywilnej jest prawidłowe. Przede
wszystkim zasada swobody umów zawarta w art. 3531 k.c. wskazuje, że na
każdym etapie działalności spółki cywilnej możliwe są zmiany podmiotowe,
ponieważ decydujące znaczenie ma wola stron umowy, które mogą dowolnie
kształtować sferę podmiotową spółki cywilnej. Ponadto uniemożliwienie
wspólnikom spółki cywilnej dokonywania takich zmian mogłoby zostać uznane za niezasadne
z uwagi na fakt, że zmiany takie mogą zachodzić w spółkach prawa handlowego. W
szczególności należy zwrócić uwagę, że w spółce cywilnej kwestia
odpowiedzialności solidarnie obciążającej wspólników jest znacznie przejrzystsza
niż w przypadku innych rodzajów spółek.
Także orzecznictwo jednoznacznie
wskazuje, że zmiana podmiotowa spółki cywilnej może odbywać się w sposób
elastyczny w postaci wyrażenia woli wspólników (por. uchwałę SN z dnia 21 listopada 1995 r., sygn. akt III CZP
160/95, jak również wyrok SN z dnia 7 grudnia 2005 r., sygn. akt V CK 434/05,
wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 13 września 2012 r., sygn. akt II
SA/Go 529/12, wyrok SA w Łodzi z dnia 23 kwietnia 2013 r., sygn. I ACa
1421/12).
Interesującym zagadnieniem jest
kwestia odpowiedzialności nowego wspólnika za zobowiązania:
1) jednorazowe – upływ czasu nie
wpływa na rozmiar świadczenia, a co najwyżej wiąże się z terminem jego
wykonania (zakup towaru, zaciągnięcie kredytu);
2) okresowe – stałe dostarczanie
przez okres trwania stosunku zobowiązaniowego w określonych, powtarzających się
odstępach czasu pewnej ilości rzeczy zamiennych lub kwoty pieniędzy, które
jednak nie składają się na określoną z góry całość, lecz każda z części jest
samoistnym świadczeniem (renta, czynsz, alimenty);
3) ciągłe – nie sposób w nim
wyodrębnić poszczególnych działań dłużnika, które mogłyby być potraktowane jako
samoistne świadczenia albo jego części. Ich istota sprowadza się bowiem do określonego,
stałego zachowania się dłużnika w czasie trwania zobowiązania (dostarczanie
gazu lub energii, prowadzenie rachunku bankowego, świadczenie usług
marketingowych).
W myśl reguły, że za zobowiązania
spółki cywilnej odpowiadają osoby, które w chwili ich powstania były
wspólnikami spółki, wstępujący nie będzie odpowiadał za zobowiązania
jednorazowe powstałe przed jego przystąpieniem. Podobnie z uwagi na możliwość podziału
zobowiązań okresowych wstępujący będzie odpowiadał jedynie za tę ich część, która
powstała po jego przystąpieniu.
Ponadto w obu przypadkach należy przyjąć,
że w myśl art. 3531 k.c. wstępujący może przyjąć odpowiedzialność
także za wcześniejsze zobowiązania spółki – podjęte przed jego wstąpieniem do
spółki.
W inny sposób rozstrzyga się
kwestię zobowiązań ciągłych. W tym wypadku należy wskazać, że charakter tego
typu zobowiązań skutkuje koniecznością przyjęcia odpowiedzialności za nie przez
wstępującego. Taka sytuacja zachodzi w szczególności, jeżeli w wyniku
następczego nienależytego wykonywania zobowiązania nastąpiło oświadczenie w
zakresie rozwiązania bądź odstąpienia od umowy, których rezultatem było
powstanie roszczenia. Powyższy wywód pozostaje w zgodzie z tezą zawartą w
wyroku SN z dnia 25 lipca 2002 r., sygn. akt III CKN 1063/2000: odpowiedzialność wspólnika spółki cywilnej
za zobowiązania spółki (art. 864 kc) obejmuje zobowiązania powstałe wskutek
odstąpienia przez kontrahenta spółki od umowy, z żądaniem zwrotu świadczenia,
niezależnie od składu osobowego spółki cywilnej z daty zawarcia tej umowy.
Mimo że wstępujący nie brał
udziału przy zawieraniu zobowiązania o charakterze ciągłym, to zgodnie z
powyższą argumentacją ponosi za nie odpowiedzialność, w tym odpowiedzialność za
nienależyte wykonywanie. Należy szczególnie podkreślić, że w tym wypadku zmiana
podmiotowa mogłaby dotyczyć wszystkich wspólników, a wówczas wierzyciel byłby
uprawniony do skutecznego dochodzenia swoich roszczeń nie od pierwotnych
wspólników spółki cywilnej, z którymi zawierał zobowiązanie o charakterze
ciągłym, ale od aktualnych wspólników spółki cywilnej, na potrzeby niniejszego
artykułu zwanych wstępującymi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz